หลังการเดินทางอันยาวนาน อิสฮานและพลพรรคผู้ติดตามก็ได้รับชัยชนะเหนือบลาสเซจ และสามารถนำความสงบสุขกลับมาสู่ซาโลมและละแวกแคว้นใกล้เคียงได้สำเร็จ ในที่สุด หลังศึกครั้งนี้ผู้ติดตามอิสฮานแต่ละคนก็ได้แยกย้ายกันกลับไปยังถิ่นฐานของแต่ละคน เว้นแต่ฟาริด วานาอัน และ ซาลิม่า หรือเจ้าหญิงซูไลก้า ที่ยังอยู่คียงข้างอิสฮานในซาโลม
เรื่องสงครามครั้งใหญ่นี้เป็นที่ขับขานเล่าต่อกันไปอีกหลายรุ่นต่อหลายรุ่น โดยได้มีผู้บันทึกเหตุการณ์นี้ไว้ด้วยกันถึง 3 คน คือ โจฮัน ผู้บันทึกเหตุการณ์นี้ไว้ในรูปแบบบทเพลงสำหรับขับร้อง เกรเกอรี่ ผู้บันทึกเรื่องทั้งหมดไว้ในสมุดบันทึกประจำตัวของตน และเวเรี่ยน เวสเล่ย์ ผู้บันทึกเป็นพงศาวดารทางประวัติศาสตร์ ผู้บันทึกทั้ง 3 ท่าน ได้บันทึกถ่ายทอดเหตุการณ์สงครามในครั้งนี้แตกต่างกันออกไปตามสำนวน โวหาร รูปแบบการเล่าเรื่องและมุมมองของแต่ละคน ซึ่งถึงแม้จะแตกต่างกันไปเล็กน้อย แต่เนื้อหาหลักก็ยังคงอยู่อย่างครบถ้วน จากการศึกษาเหตุการณ์เดียวกันผ่านบันทึกของทั้ง 3 ท่านนี้ทำให้เราสามารถมองเห็นภาพรวมของสงครามครั้งนี้ได้อย่างเด่นชัดยิ่งขึ้น
แม้สงครามดูเหมือนจะจบลงแล้วแต่ปัญหาความวุ่นวายทั้งหมดก็หาจบลงไปด้วยไม่ อิสฮานที่ได้นำความสงบสุขกลับมาสู่ซาโลมแล้วกลับต้องเผชิญกับปัญหาเรื่องความรักสามเส้าของตัวเขาเอง ในส่วนตัวเขานั้นมีความรักและความผูกพันต่อวานาอันมาอย่างช้านานแล้ว แต่ความรักของเขานั้นกลับไม่อาจตอบสนองได้ ด้วยว่าหากเขาจะสมรส ผู้ที่เหมาะสมที่สุดในเวลานี้ ก็คือซูไลก้า เจ้าหญิงของแคว้นลาซาลเท่านั้นอันจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะผสานปัญหาและสร้างความมั่นคงทางการเมืองอย่างสมบูรณ์ ส่วนวานาอัน ผู้เป็นคนต่างชาติต่างเผ่า อันหากต้องการได้นางมาครองคู่ก็ต้องรับเข้ามาในภายหลังในฐานะนางสนมในฮาเรมเช่นเดียวกับที่ซาดีนบิดาของตนเคยทำมา ซึ่งแน่นอนว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่อิสฮานต้องการเป็นแน่ แต่ทั้งหมดนั้นเป็นไปตามกฎมณเฑียรบาลและหน้าที่ของกษัตริย์ผู้ปกครอง อิสฮานเมื่อตกอยู่ภาวะกดดันอย่างแสนสาหัส เพราะการตัดสินใจของเขาจะเป็นการชี้ชะตาของจักรวรรดิ์ซาโลม และแคว้นลาซาล ตลอดจนอนาคตของประชาชนทั้งหมดที่ได้ทุ่มเทความหวังในตัวของเขา เขาจึงชลอการเข้ารับตำแหน่งเป็นจักรพรรดิ์ของซาโลมและสงวนท่าทีของตนเอาไว้ก่อน ซึ่งนี่เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ทหารซาโลมบางส่วนที่ยังไม่แน่ใจกับบบาทของทางซาโลม ยังคงทำการรบต่อ ในขณะที่บางส่วนก็ทิ้งกองทัพกลับบ้าน สิ่งนี้ได้กลายเป็นสิ่งที่สร้างความระส่ำระสายอย่างมากในกองทัพ และในสนามรบ ภาวะการณ์ต่างๆเหล่านี้ยิ่งบีบคั้นอิสฮานให้ตัดสินใจอะไรลงไปให้เด็ดขาด