[>W< VanQuiSh >W<]

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแนวแฟนตาซีของผู้ชายก็ร้องไห้เป็น

มีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยครับหวังว่าทุกคนคงจะสนุกครับ

แนะนำตัวละครของตอนที่1

กอล์ฟ อายุ12 นิสัย ร่าเริง อยากรู้อยากเห็น มีพลังแห่งแสงแฝงอยู่....

วอร์ม อายุ12 นิสัย เก็บตัว เงียบ ไม่สุงสิงกับใคร และมีความลับแห่งดินแดนเวทมนต์อยู่




บทนำ:เริ่มผจญภัย

"เงียบหน่อยทุกคน"เสียงอาจารย์เรียก

"วันนี้อาจารย์มีเพื่อนใหม่มาแนะนำ"

"เขาชื่อ วอร์ม น่ะ เอ้าพูดอะไรหน่อยสิ"

"ดี ชื่อวอร์ม ได้ตายกันหมดแน่!!!!" ประโยคสุดท้ายทำให้ทุกคนตกใจ

"นี่ทำตัวดีๆหน่อยสิ"อาจารย์เตือน

พักเที่ยง

"นี่นายเราเป็นเพื่อนกันไหม"กอล์ฟพูด

"..."วอร์มเงียบ

และหลังจากนั้น

ก็มีแสงสีดำและสีขาวพุ่งเข้าหากัน

บรึ้ม~!!!

ทันใดนั้นร่างของกอล์ฟและวอร์มก็ได้หายไปทันที

[Wargreamon]

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแนวแฟนตาซีของผู้ชายก็ร้องไห้เป็น

ส่วนที่เน้นเป็นสีแดง นั่นทำให้ผมรู้สึกสนใจในนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาเลยนะครับ
เพราะส่วนใหญ่หลายๆเรื่อง พระเอกมักเป็นพวกเข้มแข็งเกิน ไม่เคยร้องซักแอะ
แต่รู้สึกว่า สำนวนการบรรยาย แบบมีแต่คำพูดของ ตัวละครอย่างเดียวนี่มัน
ไม่สื่อถึงอารมณ์ของ ตัวละคร อ่าครับ อ่านแล้วงงๆ แล้วก็ตามโดยทั่วไปแล้ว

นักเรียนเข้า ใหม่ อย่างวอร์ม อยู่ดีๆพูดประโยคแบบนั้นขึ้นมา คนเป็นอาจารย์ไม่น่าจะแค่ติเตียนเฉยๆ
อย่างน้อยมันก็ต้องมีปฏิกินิยา กันหน่อย ผมว่าในส่วนนี้ ถ้าจะแจง ด้วยการาบรรยายว่าตอนนั้น อาจารย์ทำหน้าแบบไหน
นักเรียนทุกคนในห้องรู้สึกยังไง คนชื่อวอร์ม คิดอะไรอยู่หรือทำหน้าแบบไหนอยู่ ถึงได้พูดแบบนั้นออกมา

ดูๆมันไม่ค่อยสมจริงบวกกับ มันชวนสับสนน่ะครับ ถ้ายังไงแทนจะที่จะบรรยายด้วยบทพูดอย่างเดียว เสริม
การบรรยายความรู้สึกหรือ ลักษณะของ ตัละครเข้าไปบ้างก็ดีนะครับ เพราะแค่ คาแรกเตอร์ที่แนะนำพวกนิสัย
หรือท่าทางตอนต้นเรื่องมันไม่น่าจะพอนะครับ สำหรับทั้งเรื่องน่ะ

นี่เป็นแค่ความคิดเห็นส่วนตัวของผม ถ้ายังก็ พิจารณากลั่นกรองละกันนะครับ เพราะที่ผมพูดไปอาจไม่ถูกทั้งหมด
หากนี่เป็นแนวทางการเขียนของเรื่อง ที่คณอยากจะให้มันเป็นเพราะอาจเป็นแนวแบบของคุณ
ก็ขออภัยด้วยนะครับ แฮะๆ พอดีอ่านๆแล้วมันงงๆอ่ะนะครับ

[HisokaZ]

งงอย่างแรงงง