Welcome Guest: เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก วันเวลาปัจจุบัน ศุกร์ มี.ค. 29, 2024 6:17 am

หน้าเว็บบอร์ด Wiser Summoner Novel @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 19 ซิสเตอร์ อลาน่า @@

อ่านนิยาย Summoner Master Episodeต่าง ๆ ได้ที่นี่

Moderator: Jinger Ginger


@@ นิยายSMN Epi9 Chapter 19 ซิสเตอร์ อลาน่า @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ พ.ค. 29, 2021 8:38 pm

Chapter 19 ซิสเตอร์ อลาน่า



ข่าวการประกาศสละราชสมบัติของเจ้าหญิงอลาน่ากระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ผู้คนต่างวิพากษ์วิจารณ์ถึงเหตุการณ์นี้ไปทั่วอาณาจักร ความแตกตื่น สับสนอลหม่านในข้อมูลและข่าวลือที่จริงบ้างเท็จบ้างผสมปนเปไปหมด ไม่ว่าจะเป็นบรรดานักบวช ขุนนาง พ่อค้า ชาวบ้าน จนไปถึงบรรดาคนยากจนและผู้อพยพ ไม่มีใครที่จะไม่พูดถึงเหตุการณ์นี้ มีทั้งแซ่ซ้องชื่นชมสรรเสริญ และเสียงคัดค้าน วิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเดือดในหมู่ประชาชน ทั้งวิตกกังวลต่ออนาคตของแอนดิซองว่าจะดำเนินต่อไปอย่างไรเมื่อขาดองค์รัชทายาท ใครจะมาเป็นผู้ปกครองแอนดิซองต่อจากกษัตริย์เอ็ดทิเอ็น อะไรทำให้เจ้าหญิงตัดสินพระทัยสละราชสมบัติ เจ้าหญิงฝักใฝ่ทางธรรมจริงหรือ มีเหตุลับลมคมในอื่นใด จึงจำเป็นต้องสละราชสมบัติดังเช่นข่าวลือ ทุกคนต่างคิดกันไปต่าง ๆ นานา

ภายในวัดประจำอารามของคณะเริ่มมีการตกแต่งประดับประดาด้วยดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์จำนวนมากที่ถูกจัดส่งมาจากทั่วอาณาจักร ผ้าขาวบางชั้นดีถูกจัดเตรียมตกแต่งตามขอบผนังและปลายยอดแต่ละเสา บรรดาซิสเตอร์ต่างช่วยกันคนละไม้ละมือตระเตรียมตกแต่งวัดให้สวยงามที่สุดให้สมพระเกียรติของเจ้าหญิง

“เจ้าหญิงเพคะ” ซิสเตอร์อ่อนเยาว์คนหนึ่งเร่งรีบดินเข้ามาหาหญิงสาวที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดดอกไม้

“ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงแล้ว อย่าเรียกฉันว่าเจ้าหญิงเลย” หญิงสาวหันมายิ้มอย่างไม่ถือสา ทำเอาซิสเตอร์ผู้อ่อนเยาว์หน้าแดง เพราะยังไม่ชินกับสถานะใหม่ของเจ้าหญิง

“เออ...เพคะ...เออ.... ฉันหมายถึง ค่ะ ฉันจะมาแจ้งว่าท่านอองเดรมาขอพบอีกแล้วค่ะ”

อลาน่าได้ยินดังนั้นก็ต้องถอนหายใจเฮือกใหญ่ ตั้งแต่วันนั้นที่ประกาศสละราชสมบัติ ทันทีที่มอบหมายงานราชการต่างๆให้ผู้ดูแลทุกฝ่ายแล้ว หญิงสาวก็ย้ายมาพำนักที่อารามเพื่อเตรียมตัวเข้าพิธีบวชเป็นเวลากว่าเดือนแล้ว ทว่าแม่ทัพอองเดรซึ่งบัดนี้ดำรงตำแหน่งเป็นผู้สำเร็จราชการกลับยังไม่มีท่าทียอมรับการตัดสินใจของเธอ ยังคงเพียรเฝ้าขอพบทุกวันเพื่อโน้มน้าวให้เธอเปลี่ยนใจอย่างไม่ลดละความพยายาม และแม้เธอจะยืนกรานความตั้งใจของเธอสักกี่ครั้งก็ไม่สามารถทำให้แม่ทัพใหญ่ยอมรับได้

“บอกให้เขากลับไปเถอะจ๊ะ พรุ่งนี้ฉันจะเข้าพิธีแล้ว และไม่มีอะไรเปลี่ยนความตั้งใจของฉันได้” อลาน่าพูดพลางกวาดตามองดูตระเตรียมงานของบรรดาซิสเตอร์ด้วยจิตใจที่พองโต

ซิสเตอร์ผู้อ่อนวัยเห็นดังนั้นก็ต้องยอมถอยออกมาและกลับออกไปแจ้งแก่แม่ทัพใหญ่ตามนั้น
ซิสเตอร์โรซาน่าซึ่งเดินสวนกับซิสเตอร์ผู้น้อยและเห็นความกังวลของนางก็ได้ถามไถ่จนได้ความ จึงให้เธอหยุดรอก่อนจะเดินเข้ามาหาอลาน่า

“คุณแม่” อลาน่าหันมาเห็นซิสเตอร์โรซาน่าจึงเอ่ยทักก่อนด้วยความยินดี

ซิสเตอร์โรซาน่ายิ้มตอบพลางมองสำรวจใบหน้างามหมดจดและเต็มเปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา “เป็นอย่างไรบ้าง ที่จริงหน้าที่จัดเตรียมสถานที่ ให้คนอื่นๆเขาทำก็ได้นะจ๊ะ”

“ฉันเกรงใจค่ะ ที่จริงฉันไม่อยากให้มีการประดับตกแต่งอะไรมากมายเลย ฉันอยากให้พิธีเรียบง่ายที่สุด ต้องขอบคุณเสด็จพ่อเสด็จแม่ที่ยอมลดการตกแต่งหรูหราฟุ่มเฟือยและงานเลี้ยง เปลี่ยนเป็นการแจกจ่ายอาหารให้ประชาชนแทน”
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 19 ซิสเตอร์ อลาน่า @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ พ.ค. 29, 2021 8:40 pm

“เพราะนั่นเป็นสิ่งสุดท้ายที่ฝ่าบาททั้งสองจะทำให้กับพระองค์ได้ในฐานะเจ้าหญิง ก่อนที่พระองค์จะถวายตัว” ซิสเตอร์โรซาน่ากล่าวก่อนจะมองทางซิสเตอร์ที่ยืนรออยู่ ซึ่งอลาน่าก็มองตามและก็เข้าใจว่าซิสเตอร์โรซาน่าต้องการจะสื่ออะไร

“อองเดรมีนิสัยแข็งกร้าว เย็นชา ยึดมั่น และไม่โอนอ่อน เธอรับมือเขาไม่ไหวหรอก” ซิสเตอร์โรซาน่ากล่าว

“แต่ฉันไม่อยากพบอองเดร เขามีแต่หว่านล้อมและรบเร้าให้ฉันเปลี่ยนใจ ซึ่งมันไม่มีทางเป็นไปได้ การอธิบายให้คนที่ไม่เปิดใจรับฟัง มันไร้ประโชยน์ เหมือนมีตาแต่มองไม่เห็น มีหูแต่ไม่ได้ยิน” อลาน่ากล่าวเสียงเศร้า “ฉันไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรให้อองเดรทำใจยอมรับเรื่องนี้ได้”

ซิสเตอร์โรซาน่าจับมืออลาน่าขึ้นมาตบที่หลังมือเบาๆ คล้ายจะปลอบโยนและสำทับในที “บางครั้งการทำให้ยอมจำนนก็ได้ผลกว่าการทำให้ยอมรับ”

“โอ้...” อลาน่ารู้สึกประหลาดใจและคาดไม่ถึงกับคำแนะนำของอีกฝ่าย คงเพราะเธอคิดแต่จะถนอมน้ำใจของอีกฝ่าย พยายามพูดอธิบายอย่างอ่อนโยนจนดูเหมือนไม่หนักแน่นพอ ทำให้อองเดรยังเชื่อและมีความหวังว่าจะสามารถเปลี่ยนจิตใจของเธอได้ “ฉันเข้าใจแล้วค่ะ เดี๋ยวฉันกลับมานะคะ”

“ขอพระเจ้าอวยพรจ๊ะ” ซิสเตอร์โรซาน่ายิ้มให้กำลังใจมองส่งหญิงสาวอย่างอ่อนโยน

ที่ด้านนอกอาราม แม่ทัพอองเดรยืนนิ่งจ้องมองประตูอารามด้วยสีหน้าที่อ่านไม่ออก ริมฝีปากเม้มแน่น มีเพียงรอยคล้ำใต้ตาเท่านั้นที่บ่งบอกว่าเขาอดหลับอดนอนมาหลายคืนแล้ว ริ้วธงและช่อดอกไม้สีขาวที่ประดับตกแต่งอยู่หน้าบานประตูยิ่งทำให้สีหน้าของเขาเคร่งเครียดขึ้นไปอีก เขาอยากจะตรงไปกระชากดอกไม้พวกนั้นทิ้งลงทะเลน้ำแข็งให้จมหายไปกับเกลียวคลื่น อันที่จริงเขาหวังจะทำลายอารามทั้งหลังนี้ให้จมดิ่งไปใต้ทะเลลึกเลยด้วยซ้ำ เพื่อให้งานในวันพรุ่งนี้ถูกยกเลิก ยิ่งตลอดกาลยิ่งดี

ทันทีที่ประตูอารามเปิดออก และเจ้าหญิงเดินออกมาช้าๆด้วยท่วงท่าสงบแต่ก็แสนสง่างาม ใบหน้าของเจ้าหญิงแลดูงดงามและผ่องใสเหลือเกิน ทว่าช่างแลดูขัดตานักเมื่ออยู่ในชุดนักบวช อองเดรรีบตรงเข้าไปหาพร้อมถวายความเคารพอย่างนอบน้อม ใบหน้าที่แสนงดงามนั้นทำให้หัวใจของเขาพองโต แม่ทัพใหญ่เม้มริมฝีปากแน่นขึ้นกว่าเดิม แต่พระองค์กำลังหลงทาง เวลาที่จะเปลี่ยนพระทัยพระองค์เหลือน้อยลงทุกที จิตใจของอองเดรว้าวุ่นจนแทบจะคุมอารมณ์ไม่อยู่

“อองเดร ฉันไม่ใช่ราชนิกูลแล้ว เธอไม่จำเป็นต้องถวายความเคารพฉันอย่างนั้น”

“พระองค์ยังทรงเป็นอยู่ เสมอ และ ตลอดไป” อองเดรตอบสวนทันทีด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเน้นย้ำทุกคำ

“ฉันไม่ใช่อีกแล้ว” อลาน่าส่ายหน้า “และพรุ่งนี้ฉันจะเข้าพิธีปฏิญาณตัวเป็นสมณเพศแล้ว”

“ไม่!” อองเดรแทบจะตะโกน

แม้จะตกใจทว่าอลาน่ากลับยืนนิ่งไม่หวั่นไหวกับท่าทีของอีกฝ่าย

“ฝ่าบาทได้โปรดคิดทบทวนใหม่เถิด เรายังพอมีเวลา ได้โปรดยกเลิกงานนี้ซะ หรืออย่างน้อยเลื่อนออกไปก่อนสักปีหรือ สองปี” อองเดรพยายามหว่านล้อม

“ฉันคิดทบทวนมาตลอดหลายปี ตั้งคำถามกับตัวเองหลายครั้ง และทุกครั้งคำตอบก็เหมือนเดิม ฉันปรารถนาจะรับใช้เพื่อนมนุษย์และถวายตัวแด่พระเจ้า”

“เป็นเจ้าหญิงพระองค์ก็ยังทรงทำอย่างที่ปรารถนาได้ ยิ่งเมื่อพระองค์ได้ขึ้นครองราชย์ พระองค์จะใช้อำนาจ เงินทองช่วยเหลือคนเหล่านั้นเท่าไหร่ก็ได้” อองเดรยังคงไม่ละความพยายาม

“ไม่มีประโยชน์หรอกอองเดร ฐานันดร ทรัพย์สิน และ อำนาจไม่เคยเติมเต็มหัวใจของฉันได้ เธอเป็นองครักษ์ข้างกายฉันมานาน น่าจะรู้ดีอยู่แก่ใจ คงมีเพียงสิ่งเดียวที่จะหยุดฉันไม่ให้ออกบวชได้”

“อะไรหรือฝ่าบาท กระหม่อมจะหามาให้ได้ แม้ต้องแลกด้วยชีวิต” อองเดรรีบพูดด้วยเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความหวัง

“ความตายของฉันเท่านั้นที่จะหยุดความปรารถนาของฉันได้” อลาน่าตอบด้วยสีหน้าสงบนิ่ง ทว่าก็หนักแน่นจนอีกฝ่ายถึงกับผงะ

“ฝะ...ฝ่าบาท!...” แม่ทัพใหญ่อุทานน้ำเสียงเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและว้าวุ่นใจ ความคิดที่ไม่มีเจ้าหญิงอยู่บนโลกใบนี้มันทำให้จิตใจเขาหล่นวูบ แค่คิดว่าพระองค์จะตาย โลกทั้งใบของเขาก็เหมือนจะพังทลายล่มสลายไปในพริบตา “พระองค์จะตายไม่ได้”
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 19 ซิสเตอร์ อลาน่า @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ พ.ค. 29, 2021 8:40 pm

“ดังนั้นก็อย่าขัดขวางฉันอีกเลย” อลาน่ายืนกรานเสียงหนักแน่น สีหน้ามุ่งมั่น

“กะ... กระหม่อม...” อองเดรจนด้วยคำพูด เพราะยังตื่นตระหนกกับความคิดที่ว่า หากเจ้าหญิงที่เขาเทิดทูนตายจากไป ชีวิตเขาจะว่างเปล่าเพียงใด

“พิธีพรุ่งนี้ เธอจะมาหรือไม่มาก็ได้นะ ฉันเข้าใจ แต่ฉันจะดีใจมากถ้าเธอมาร่วมยินดีกับฉัน ฉันต้องกลับไปเตรียมงานต่อแล้ว หวังว่าจะได้เจอเธอพรุ่งนี้นะ”อลาน่ายิ้มให้ก่อนจะหมุนตัวกลับเดินเข้าประตูอารามไป ทิ้งให้แม่ทัพใหญ่ยืนนิ่งงันมองจ้องแผ่นหลังที่แสนงดงามหายลับไปจากสายตาโดยไม่สามารถเอ่ยคำพูดใดๆออกมามาแม้สักคำ



รุ่งเช้าเสียงเพลงขับขานดนตรีศักดิ์สิทธิ์จากบรรดาซิสเตอร์ในอารามดังก้องพร้อมกับเสียงระฆังวัดที่ดังกังวานขานรับจากภายนอกอาคาร อลาน่าในชุดนักบวชสีขาวบริสุทธิ์สวมมงกุฎดอกไม้สีขาวนอนหมอบราบอยู่บนพื้นหน้าแท่นพิธี อันเป็นสัญลักษณ์แสดงถึงการตายจากตัวตนเดิม การตัดสละละทิ้งทุกสิ่งฝ่ายโลก ก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นช้าๆ ยืนมือไปรับเทียนจากซิสเตอร์โรซาน่า เป็นสัญลักษณ์ถึงการบังเกิดใหม่ในชีวิตนักบวชและการอุทิศตนเป็นแสงสว่างส่องนำทางให้แก่มนุษย์ทั้งหลาย จากนั้นก็คุกเข่าลงต่อหน้าคาร์ดินัล มาร์ซิลิโอ้เพื่อกล่าวคำปฏิญาณตนว่าจะอุทิศชีวิตถวายตัวแด่พระเจ้าและรับการอวยพรจากผู้แทนศาสนจักร ก่อนจะจบพิธีด้วยเสียงขับร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าอย่างไพเราะ

ซิสเตอร์อลาน่าหลับตาพริ้มยกมือทั้งสองขึ้นเงยหน้าขึ้นสู่เบื้องบน ขอบคุณพระเจ้าที่ทรงเมตตาตอบรับความปรารถนาที่จะอุทิศชีวิตเพื่อรับใช้เพื่อนมนุษย์ ปลดปล่อยเธอให้เป็นอิสระจากพันธนาการฝ่ายโลก ในที่สุดเธอก็ได้เป็นนักบวชอย่างเต็มตัวแล้ว หัวใจของเธออิ่มเอิบและพองโตจนคับอก แสงอาทิตย์ที่ลอดผ่านกระจกสีในอารามสาดส่องลงมายังตัวเธอ จนหญิงสาวรู้สึกอบอุ่นเหมือนได้รับพรจากสวรรค์ไหลบ่ามาเต็มอ้อมแขน เธอยิ้มรับก่อนจะค่อยๆลดแขนลงมากุมที่อกเหนือหัวใจของเธอ พลางค่อยๆลืมตาขึ้นหันไปทางซิสเตอร์โรซาน่าที่กำลังยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยนอยู่ก่อนแล้ว ซิสเตอร์อลาน่ายิ้มกว้างก่อนจะโผเข้าสวมกอดซิสเตอร์สูงวัยผู้เป็นเสมือนแม่คนที่สองของเธอ

“ยินดีด้วยจ๊ะ ขอต้อนรับสู่บ้านของพระเจ้า” ซิสเตอร์โรซาน่ากอดตอบด้วยความรัก

ซิสเตอร์อลาน่ายิ้มด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมพลางมองบรรยากาศเบื้องหลัง ช่างเป็นพิธีที่เรียบง่ายที่สุด เป็นส่วนตัวที่สุดสมดังที่เธอตั้งใจไว้ ผู้มาร่วมงานเพียงหยิบมือ ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นพระญาติสนิทหรือผู้แทนพระองค์ เพราะเธอไม่ต้องการให้จัดพิธีอย่างเอิกเกริกหรือส่งเทียบเชิญเหล่าบุคคลสำคัญทั้งทวีป ต้องขอบคุณเสด็จพ่อและเสด็จแม่ที่ยินยอมทำตามคำขอร้องของเธอ หญิงสาวกวาดสายตาไปรอบวัดก่อนที่รอยยิ้มจะสลดลงเล็กน้อย

“อองเดรไม่มารึคะ?”

ซิสเตอร์โรซาน่าหันมองตาม “ตั้งแต่เช้ายังไม่เห็นเขาเลยจ๊ะ”

“ฉันได้แต่ภาวนาและหวังว่าสักวันเขาจะเข้าใจ” ซิสเตอร์อลาน่าถอนหายใจเบา ๆ มองขึ้นไปเบื้องบนจนเหมือนจะทะลุขึ้นไปถึงสรวงสวรรค์

ที่ด้านนอกอาราม แม่ทัพใหญ่ยืนนิ่งไม่ไหวติง กำหมัดแน่นจ้องมองประตูอารามด้วยสายตาที่แข็งกร้าวและกรามที่ขบแน่น บรรยากาศโดยรอบนั้นเย็นยะเยือกแม้จะอยู่ในช่วงเวลาสายของวันที่มีแสงอาทิตย์สาดส่อง ไม่มีใครกล้าเฉียดกายเข้าไปใกล้ แม้แต่เหล่าทหารผู้ติดตามก็ได้แต่ลอบยืนดูอยู่ห่างๆ แม่ทัพใหญ่ยืนอยู่เช่นนั้นจนกระทั่งเสียงร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าหยุดลง เขาแหงนหน้าขึ้นมองฟ้า หรี่ตาแคบลงราวกับโกรธเคืองฟ้าสวรรค์

“ทำไมไม่เลือกคนอื่น?! ทำไมต้องเป็นเจ้าหญิง!” อองเดรพึมพำเสียงลอดไรฟัน ก่อนจะสะบัดผ้าคลุมกลับหลังหันแล้วเดินจากไปอย่างรวดเร็ว
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 19 ซิสเตอร์ อลาน่า @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ พ.ค. 29, 2021 8:41 pm

ทุก ๆ วัน ซิสเตอร์อลาน่าและคณะจะออกไปช่วยเหลือบรรดาผู้อพยพและคนยากจนตั้งแต่เช้าตรู่จนถึงเวลาค่ำ หญิงสาวทุ่มเทแรงกายแรงใจอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย ความสุขใจที่ได้ทำในสิ่งที่ตนเองปรารถนาทำให้เธอมองข้ามความเหนื่อยล้าและช่วยเหลือผู้คนด้วยความกระตือรือร้นเสมอ

ทว่าแม้จะทำงานหนักสักเพียงใด คนยากจนและผู้อพยพก็ดูไม่ได้ลดลงเลย มีผู้อพยพหน้าใหม่เดินทางมาที่เมืองท่าแอนดิซองทุกวัน เรือบรรทุกสินค้าทั้งน้อยใหญ่จะเต็มไปด้วยผู้อพยพ มีทั้งที่จ่ายเงินค่าเดินทางมา ลักลอบขึ้นเรือมาบ้าง หรือไม่ก็ขายตัวเองเป็นแรงงานบนเรือเพื่อที่จะได้หนีภัยสงครามมายังแอนดิซอง

ซิสเตอร์อลาน่าเงยหน้าขึ้นมองดูแถวคนยากจนและผู้อพยพที่ยากจนมองไม่เห็นว่าปลายแถวสิ้นสุดที่ใดก่อนจะก้มลงมองหม้อซุปที่จวนเจียนจะหมดเต็มที

“ไม่ว่าเราจะเพิ่มปริมาณมากขึ้นทุกวัน แต่อาหารก็ไม่เคยพอเลยนะคะคุณแม่” ซิสเตอร์อลาน่าหันไปทางซิสเตอร์โรซาน่ามองแม่ชีสูงวัยด้วยความกังวล

“เพราะมีเรือผู้อพยพมาเทียบท่าทุกวัน เวลานี้ไม่ใช่เฉพาะบรรดาชนชั้นสูงที่ไม่พอใจ จำนวนที่มากเกินไปของผู้อพยพจนแม้ชนชั้นล่างของแอนดิซองเองก็ไม่พอใจเช่นกัน” ซิสเตอร์กล่าวเสียงเครียด มองไปตามท้องถนนอีกฟากที่มีบรรดาผู้อพยพนอนระเกะระกะบนพื้น บ้างก็ทำเพิงเล็กๆอยู่กันเป็นครอบครัว บ้างก็คุ้ยขยะหาของที่ยังพอใช้ได้หรือถ้าโชคดีอาจเจอของมีค่าหรืออาหารที่พอกินได้ประทังความหิว เพราะทนรอต่อแถวแจกอาหารไม่ไหว

“ถ้าสงครามยาวนานกว่านี้ เราคงรับมือไม่ไหวนะคะ เราจะแก้ไขปัญหานี้อย่างไรกันดี” ซิสเตอร์อีกรูปที่ตักอาหารอยู่ข้างซิสเตอร์อลาน่าเอ่ยขึ้นบ้าง ทั้งนี้ไม่ใช่แค่เพียงซิสเตอร์อลาน่าและซิสเตอร์โรซาน่าสังเกตเห็นปัญหานี้ แต่ซิสเตอร์รูปอื่นๆก็รู้สึกได้เช่นกัน

“เราคงต้องอธิษฐานภาวนาให้หนักกว่านี้ ฉันเชื่อว่าพระเจ้าจะทรงชี้ทางสว่างให้กับเรา” ซิสเตอร์อลาน่ากล่าวพลางมองขึ้นไปบนฟ้าราวกับจะขอความเมตตาจากพระเจ้า



ภายในห้องทำงาน คาร์ดินัลมาร์ซิลิโอ้กำลังนั่งตรวจดูเอกสารต่างๆและรายงานสถานการณ์ความเป็นไปของวัดต่าง ๆ ในปกครองของตน ไม่นานนักเสียงเคาะระตูก็ดังขึ้น

“เข้ามาได้” คาร์ดินัลเอ่ยโดยมิได้เงยหน้าขึ้นมาจากองเอกสาร

“พระคุณเจ้า บิชอปเกรเกอรี่แห่งฟีเลเซียมาขอพบขอรับ” เด็กรับใช้หน้าประตูเดนเข้ามากล่าวด้วยน้ำเสียงนอบน้อม

คาร์ดินัล มาร์ซิลิโอ้ เงยหน้าขึ้นพลางวางเอกสารในมือลง ก่อนจะโบกมือเป็นสัญญาณอนุญาต

“พระเจ้าสถิตกับท่าน บิชอปเกรเกอรี่” คาร์ดินัลกล่าวต้อนรับทันทีที่บิชอปเกรเกอรี่ก้าวเข้ามาในห้อง

“พระเจ้าสถิตกับท่านด้วย พระคุณเจ้า” บิชอปเกรเกอรี่ทักทายตอบก่อนจะนั่งลง

“ดื่มชาร้อนซักหน่อยไหม?” คาร์ดินัลเอ่ยถาม แต่ไม่ต้องรอคำตอบก็โบกมือเป็นสัญญาณให้เด็กรับใช้ไปตระเตรียมทันที
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 19 ซิสเตอร์ อลาน่า @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ พ.ค. 29, 2021 8:42 pm

“พระคุณเจ้าดูไม่ค่อยประหลาใจที่เรามาพบ”บิชอปเกรเกอรี่ตั้งข้อสังเกต

“ตั้งแต่สารด่วนที่ท่านส่งมา เราก็คิดไว้อยู่แล้วว่าท่านคงจะมาพบเราไม่ช้าก็เร็ว นี่ท่านลงเรือมารึ?” คาร์ดินัลเอ่ยถาม

“มิใช่พระคุณเจ้า เรามาด้วยเรือเหาะ (Traveler Airship) เป็นสิ่งประดิษฐ์ล่าสุดของนักประดิษฐ์ในอาณาจักรฟีเลเซีย เรือเหาะช่วยย่นเวลาการเดินทางมาเมืองท่านี้เหลือเพียงสองวัน หากมาทางเรือคงกินเวลาร่วมเดือน”

“เรือเหาะอย่างนั้นรึ? ท่านหมายถึงเหาะไปบนฟ้านะรึ? น่าสนใจ... ไว้คุยธุระของท่านเสร็จแล้วเราขอชมเรือเหาะสักหน่อย มันคงจะเป็นประโยชน์กับศาสนจักรและอาณาจักรแอนดิซองไม่น้อย ถ้าท่านจะแบ่งปันวิทยาการนี้ให้เราบ้าง” คาร์ดินัลพยักหน้าด้วยความสนใจพลางผายมือทั้งสองข้างออก เอนหลังพิงพนักเก้าอี้เพื่อเปิดการสนทนา “พูดมาสิเราฟังอยู่”

การพูดคุยกินเวลานานหลายชั่วโมง บิชอปเกรเกอรี่บรรยายถึงสถานการณ์ตึงเครียดในสมรภูมิ ความเป็นไปต่าง ๆ ในสนามรบ กองทัพผีดิบที่แปลกประหลาดมากมายเหลือคณานับที่กำลังเคลื่อนทัพเข้าประชิดชายแดน และความต้องการของฟีเลเซียที่อยากให้แอนดิซองสนับสนุนกองทัพนักบวชมาช่วยปราบกองทัพปีศาจของซาโลม คาร์ดินัลมาร์สิลิโอ้ฟังด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

“นี่มันช่างน่ารังเกียจ การทำสัญญาณกับปีศาจสร้างกองทัพผีขึ้นมาเช่นนี้ มันสมควรได้รับการลงทัณฑ์จากสวรรค์นัก” คาร์ดินัลมาร์สิลิโอ้กล่าวด้วยน้ำเสียงดูแคลน

บิชอปเกรเกอรี่ได้ยินดังนั้นก็รีบพยักหน้าเห็นด้วยทันที ใบหน้าเบิกบานขึ้นด้วยความหวัง “ใช่แล้ว พระคุณเจ้า แต่ปัญหาตอนนี้จำนวนกองทัพปีศาจที่เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณไม่หยุดจนเกินกำลังบรรดานักบวชแห่งฟีเลเซียแล้ว ดังนั้น หาก...”

“แต่การเข้าร่วมสงครามกับฟีเลเซียเป็นอีกเรื่องหนึ่ง” คาร์ดินัล พูดขัดขึ้น “ไม่ใช่ว่าเราจะดูดายปล่อยให้พวกปีศาจเหิมเกริม ทว่าการเข้าร่วมสงครามที่กำลังขยายวงกว้างเป็นมหาสงครามเช่นนี้ ไม่ใช่เรื่องที่เราตัดสินใจเพียงลำพังได้ คงต้องผ่านความเห็นชอบจากทั้งสามสภา”

บิชอปเกรเกอรี่เม้มริมฝีปากแน่นเมื่อคิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในสนามรบหากต้องกลับไปมือเปล่า พระเจ้าโปรดเมตตาฟีเลเซียด้วย บิชอปเกรเกอรี่ได้แต่อธิษฐานในใจ

“ท่านมาร์ซิริโอ้...” บิชอปเกรเกอรี่เอ่ย แต่ก็ยิ่งคิดไม่ออกว่าจะพูดอะไรดี จึงได้แต่ปล่อยให้ความเงียบเข้าครอบง่ำบรรยากาศโดยรอบ ต่างมองตากันราวกับจะใช้จิตสื่อสารกันแทน

ที่สุดคาร์ดินัลก็เป็นฝ่ายทำลายความเงียบก่อน

“เอาเถอะ... ในฐานะตัวแทนของศาสนจักร เราก็ไม่อาจนิ่งเฉยปล่อยให้พวกผีปีศาจมามีชัยเหนือบรดาข้ารับใช้ของพระเจ้าได้ เวลานี้เราจะส่งสาสน์ไปยังอารามต่างๆ ขออาสาสมัครนักบวชที่สมัครใจจะเดินทางไปฟีเลเซีย และจะช่วยเหลือด้านอื่นๆเท่าที่จำเป็นในนามศาสนจักรแห่งแอนดิซอง ส่วนกองทัพอย่างเป็นทางการนั้น เราจะนำเรื่องเข้าที่ประชุมสภาอีกครั้ง”

“โอ้ ขอบคุณสวรรค์ ขอบคุณพระคุณเจ้าในช่วงเวลาเช่นนี้ ไม่ว่าความช่วยเหลือใดๆก็ล้วนสำคัญยิ่งสำหรับฟีเลเซีย”

“เราก็เหมือนบ้านพี่เมืองน้องกัน เราคงไม่อาจดูดายปล่อยให้กษัตริย์ปีศาจนั่นจองหองอวดดีท้าทายสวรรค์เช่นนี้ เมื่อมันกล้ายุ่งเกี่ยวกับปีศาจ อาญาสวรรค์ก็รอคอยมันอยู่...” คาร์ดินัล มาร์ซิริโอ้ พูดเสียงเฉียบ ลุกขึ้นยืนช้าๆ มองไปทางหน้าต่าง เหม่อมองไปทางโพ้นทะเลดวงตาหรี่แคบลง
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 19 ซิสเตอร์ อลาน่า @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ พ.ค. 29, 2021 8:43 pm

ในเวลาย่ำรุ่ง ขณะที่บรรดาซิสเตอร์เพิ่งจบการทำวัตรเช้าและทยอยกันออกจากวัดเพื่อแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตน ซิสเตอร์อลาน่ายังคงคุกเข่าภาวนาอยู่ที่เดิม ความศรัทธาของเธอทวีเพิ่มขึ้นทุกวัน จนการเพ่งฌานของเธอลึกซึ้งขึ้นเรื่อยๆ บ่อยครั้งที่ซิสเตอร์อลาน่าจะเพ่งจิตภาวนาเป็นเวลาหลายชั่วโมง

ซิสเตอร์โรซาน่าอนุญาตให้เธอใช้เวลาช่วงเช้าได้เท่าที่เธอต้องการ เพราะอยากให้เธอได้ฝึกฝนและยกระดับฤทธิ์กุศลของเธออย่างเต็มที่ ไม่เคยมีเชื้อพระวงศ์อันดับหนึ่งออกบวชมาก่อนในประวัติศาสตร์ของแอนดิซอง ทั้งยังไม่เคยเห็นใครในฐานันดรนี้จะอุทิศตนทุ่มเทสละทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อคนยากไร้เช่นที่ซิสเตอร์อลาน่าทำ ความพิเศษเช่นนี้แทบจะไม่มีความเป็นไปได้เลยในสถานการณ์ปกติ ทำให้ซิสเตอร์โรซาน่าเชื่อว่าพระเจ้าทรงมีแผนการที่ยิ่งใหญ่สำหรับซิสเตอร์อลาน่า และเธอจะต้องเตรียมซิสเตอร์อลาน่าให้พร้อมสำหรับสิ่งนั้น ไม่ว่ามันจะเป็นอะไรก็ตาม

กระนั้นก็ดีซิสเตอร์อลาน่าก็ไม่เคยขาดตกบกพร่องต่อหน้าที่ของตนเอง เธอยังคงขมักเขม่นในการตระเตรียมอาหารและออกไปแจกจ่ายอาหารคนยากไร้และดูแลรักษาคนเจ็บไข้ได้ป่วยทุกวัน

ขณะที่ซิสเตอร์อลาน่ากำลังอธิษฐานภาวนาจนเหมือนเธออยู่ในภวังค์ ใบหน้างดงามหลับตาพริ้มเงยขึ้นเบื้องบน แสงร่ำไรยามเช้าฉายส่องผ่านช่องหน้าต่างทรงกลมเป็นลำอาบใบหน้าหญิงสาวให้ดูผุดผ่องราวทูตสวรรค์ ดวงใจของอลาน่าอิ่มเอิบไปด้วยความสุข สงบ และสันติ

“ซิสเตอร์” เสียงเบา ๆ จากที่ไกล ๆ เรียกความสนใจของเธอ “ซิสเตอร์อลาน่า”

อลาน่าขมวดคิ้วน้อย ๆ เสียงที่คุ้นหูเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน ซิสเตอร์อลาน่าค่อย ๆ ปรือตาขึ้นช้า ๆ จึงได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยของเด็กชาย

“พระเจ้าสถิตกับท่านครับ ซิสเตอร์” เด็กชายยิ้มจนตาปิด

“และสถิตกับเธอด้วยจ๊ะ” ซิสเตอร์กล่าวพลางยิ้มตอบ “เธอคือเด็กช่วยพิธีกรรมที่ฉันเจอในวิหารคืนนั้นนี่”

“ซิสเตอร์จำผมได้รึครับ?” เด็กชายยิ้มกว้างจนแก้มปริ

“จำได้สิจ๊ะ” ซิสเตอร์อลาน่ายิ้มตอบ ไม่รู้ทำไมเธอจึงรู้สึกคุ้นเคยกับเด็กชายคนนี้ “เราเจอกันตั้งหลายครั้งแล้ว ฉันยังไม่รู้ชื่อของเธอเลย”

“ซิสเตอร์เรียกผมว่า โฮลี่ ก็ได้ครับ” (Holy, the Altar boy) เด็กชายตอบ

“เป็นชื่อที่ดีมากเลยจ๊ะ โฮลี่ ว่าแต่เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง นี่ในอารามนะ” อลาน่าหันไปปมองประตูวัดทุกด้านก็เห็นว่าปิดสนิท

“ผมมากับผู้นำสาสน์ของท่านคาร์ดินัลครับ เขากำลังคุยกับซิสเตอร์เจ้าคณะ ผมเลยเข้ามาที่นี่ คิดว่าจะมาอธิษฐานภาวนาสักหน่อย เลยได้เจอซิสเตอร์ที่นี่ไงครับ” เด็กชายกล่าวอย่างอารมณ์ดี

“โอ้ สาสน์ของท่านคาร์ดินัลรึ? คงเป็นเรื่องด่วนมากสินะถึงมาแต่เช้าอย่างนี้” ซิสเตอร์ขมวดคิ้วน้อย ๆ อดสงสัยไม่ได้

“ครับ เห็นว่าท่านบิชอปเกรเกอรี่จากฟีเลเซียเดินทางมาขอความช่วยเหลือครับ”

“ฟีเลเซียเหรอ?” อลาน่าดวงตาเบิกกว้างขึ้นด้วยความประหลาดใจ

“ครับ ท่านคาร์ดินัลจึงส่งสาสน์ไปหานักบวชทุกคณะในแอนดิซอง ขออาสาสมัครไปช่วยฟีเลเซียครับ สถานการณ์ตรงนั้นคงแย่จริง ๆ ถึงต้องมาขอความช่วยเหลือเองแบบนี้” เด็กชายเดินมานั่งลงข้าง ๆ “เห็นว่าฝ่ายศัตรูทำสัญญากับปีศาจสร้างกองทัพผีขึ้นมามากมายเลย มันจะต้องน่ากลัวมาก ๆ เลยนะครับ”
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 19 ซิสเตอร์ อลาน่า @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ พ.ค. 29, 2021 8:43 pm

“นั่นเป็นความเลวร้ายอย่างที่สุดจ๊ะ การทำสัญญากับปีศาจ ถ้าสิ่งนั้นไม่นำพาความชั่วร้ายมาสู่โลก ปีศาจก็คงไม่ทำสัญญาด้วย ซ้ำคนที่ทำสัญญา สุดท้ายก็ต้องเสียวิญญาณของตนให้กับมัน มันจะมีประโยชน์อะไร ถ้าเราได้โลกทั้งโลกเป็นกรรมสิทธิ์ แต่สุดท้ายต้องเสียวิญญาณไปตลอดกาล”

“น่าเสียดายนะครับ ถ้าเราเปลี่ยนจิตใจเขาได้ก็คงดี” เด็กชายพูดเสียงเศร้า

“เขาถลำลึกเกินไปแล้ว” อลาน่าส่ายหน้าช้า ๆ “แต่เราอาจจะเปลี่ยนจิตใจคนอื่น ๆ ได้...” อลาน่าพูดแค่นั้นก็หยุดนิ่งราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ ซึ่งเด็กชายก็หยุดนิ่งไม่พูดอะไรออกมาเช่นกัน รอคอยให้เธอได้ใช้เวลาคิดอย่างอดทน

“ใช่ มันเป็นไปได้ ถ้าฉันทำได้” อลาน่าพูดด้วยเสียงเปี่ยมความหวัง

“ทำอะไรหรือครับ ซิสเตอร์” โฮลี่ยิ้มถาม

“ถ้าฉันอยู่ที่นี่ ฉันก็ได้แต่ช่วยเหลือผู้อพยพ ผู้เป็นเหยื่อของสงคราม คอยรองรับผลของสงครามโดยไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แต่ถ้าฉันไปที่นั่น ฉันยังมีโอกาสเปลี่ยนแปลงจิตใจพวกเขา สอนให้พวกเขารู้จักคุณค่าของชีวิต ให้รู้จักเพื่อนมนุษย์...”

“ซิสเตอร์จะสมัครไปรึครับ?” เด็กชายเอียงคอถามยิ้มกว้าง

แต่ไม่ทันที่อลาน่าจะตอบ เสียงระฆังบอกเวลาสายก็ดังนั้น เด็กชายจึงลุกขึ้น

“อ๊ะ! ผมต้องไปแล้วครับซิสเตอร์ พระเจ้าสถิตกับท่านนะครับ” พูดจบก็วิ่งออกประตูวัดไปโดยมีสายตาของอลาน่ามองยิ้มส่งด้วยความเอ็นดู

“มองอะไรอยู่หรือจ๊ะ” เสียงซิสเตอร์โรซาน่าดังขึ้นจากทางเบื้องหลัง

“คุณแม่” ซิสเตอร์อลาน่าตกใจเล็กน้อย หันมายิ้มรับ มองประตูข้างวัดที่ยังคงเปิดอยู่ “คุณแม่มาเมื่อไหร่คะ?”

“เพิ่งมาเดี๋ยวนี้แหละจ๊ะ” ซิสเตอร์โรซาน่าตอบ สีหน้ามีความกังวล “เมื่อกี้คนจากท่านคาร์ดินัลนำสาสน์มา ขออาสาสมัคร...”

“ฉันสมัครค่ะ”
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)


ย้อนกลับไปยัง Summoner Novel

ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิกใหม่ และ บุคคลทั่วไป 6 ท่าน

cron