Welcome Guest: เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก วันเวลาปัจจุบัน พฤหัสฯ. มี.ค. 28, 2024 4:18 pm

หน้าเว็บบอร์ด Wiser Summoner Novel @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 22 เตรียมพร้อมสู่ความเป็นผู้ใหญ่ @@

อ่านนิยาย Summoner Master Episodeต่าง ๆ ได้ที่นี่

Moderator: Jinger Ginger


@@ นิยายSMN Epi9 Chapter 22 เตรียมพร้อมสู่ความเป็นผู้ใหญ่ @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ มิ.ย. 18, 2022 10:49 am

Chapter 22 เตรียมพร้อมสู่ความเป็นผู้ใหญ่


เมื่อถึงคราวผลัดเปลี่ยนกำลังพลอีกครั้ง ฟูดินันก็ล่วงเข้าฤดูหนาวแล้ว ด้วยความที่ฟูดินันอยู่ทางตอนกลางของทวีป ซ้ำยังอุดมสมบูรณ์ด้วยป่าไม้ อากาศจึงไม่ถึงกับหนาวจัด ทว่าในปีนี้ดูจะอากาศเย็นลงมากกว่าทุกปี ทำให้ชาวฟูดินันต่างพากันสวมเสื้อทับ บ้างก็สวมหมวกผ้าเพื่อไม่ให้ศีรษะเย็นจนเกินไป

ตลอดทางที่เข้าสู่เขตเมือง ชาวฟูดินันต่างก็ออกมาโบกผ้าเป็นการต้อนรับเหล่าทหารที่กำลังกลับจากการสู้รบด้วยความยินดี บ้างก็โผกอดกันด้วยความคิดถึง หลายครอบครัวได้อยู่กันพร้อมหน้าอีกครั้ง แต่ก็มีหลายครอบครัวที่ต้องผิดหวังที่คนที่รักไม่ได้กลับมาด้วย บ้างก็ต้องใจสลายเมื่อได้รับเพียงแค่ร่างไร้วิญญาณของคนที่รัก

อิสฮานยืนหลบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ แอบมองขบวนทหารที่เดินผ่าน เสียงร้องไห้คร่ำครวญถึงคนที่จากไปบาดลึกเข้าไปในจิตใจของเขา ทุกครั้งที่มีการสูญเสียจากสงคราม มันตอกย้ำในใจของเขาเสมอว่าตนเองเป็นต้นเหตุแห่งมหาสงครามนี้ เขากัดริมฝีปากแน่นมองหลาย ๆ ครอบครัวที่กำลังใจสลาย

“ไอ้ซาโลม!!” เสียงตะโกนดังขึ้นก่อนที่อิสฮานจะทันตั้งตัว เขาก็ถูกกระชากคอเหวี่ยงลงกับพื้น เสียงหวีดร้องดังไปทั่วป่า ทหารสมิงหมาป่า(Black Wood Werewolf) จากเผ่าป่าทมิฬนายหนึ่งขึ้นคร่อมเหนือร่างอิสฮาน ใบหน้าของเขามีแผลเป็นยาวคาดตาซ้ายที่ปิดสนิท บ่งบอกว่าเขาได้สูญเสียตาข้างนั้นไปในการสู้รบ มืออันใหญ่โตของเขากดคออิสฮานจนแทบหายใจไม่ออก เขี้ยวขาวยาวแหลมแสยะกว้างพร้อมขู่คำราม

อิสฮานทั้งเจ็บและจุกจากแรงกระแทกจนพูดไม่ออก อารมณ์หลายอย่างผสมปนเป ทั้งกลัวทั้งตื่นตระหนกและสับสน ไม่รู้ว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นเป็นเพราะสถานะถูกเปิดเผยหรือเพราะกำลังจะถูกฆ่า
ก่อนที่กงเล็บของสมิงหมาป่าจะตะปบลงบนหน้าเขา อาลูปัสสัตว์คู่กายของดามิก้าก็พุ่งเข้าใส่คนทั้งคู่จนสมิงหมาป่าต้องผละกระโดดหลบด้วยสัญชาตญาณ ดามิการีบพยุงอิสฮานให้ลุกขึ้น

“เจ้าทำอะไรหน่ะ?!” ดามิก้าหันไปถามนายทหารสมิงด้วยความตกใจ

“เจ้านั่นมันซาโลม ข้าจำกลิ่นพวกมันได้” มนุษย์หมาป่าคำราม เกิดเสียงซุบซิบดังขึ้นรอบบริเวณ บรรดาสมิงจากเผ่าทมิฬเริ่มทำจมูกฟุดฟิดสูดดมกลิ่นในอากาศ บ้างก็เริ่มส่งเสียงดังคำรามทำให้บรรยากาศตึงเครียดขึ้นเรื่อย ๆ

“เหลวไหล นี่อิสฮานเป็นเด็กบ้านบันดารา” ดามิก้าแย้ง

“กลิ่นแบบนี้ไม่ผิดหรอก ข้ารบกับพวกซาโลมมาตั้งเท่าไหร่ ได้กลิ่นพวกมันทุกวันจนจะสำรอกออกมาอยู่แล้ว” มนุษย์หมาป่ากระแทกเสียงท่ามกลางเสียงที่เริ่มดังขึ้นจากบรรดาทหารสมิงเพื่อสนับสนุนคำพูดของเขา
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 22 เตรียมพร้อมสู่ความเป็นผู้ใหญ่ @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ มิ.ย. 18, 2022 10:51 am

ฮารีซันที่เร่งฝีเท้ามาจากหัวขบวนรีบเข้ามาสมทบ

“เกิดอะไรขึ้น?” ฮารีซันมองดามิก้าทีมนุษย์หมาป่าที

“เจ้านั่น คือ ซาโลม!” มนุษย์หมาป่าชี้หน้าอิสฮาน

“เดี๋ยวก่อน ท่านเข้าใจผิดแล้ว” ฮารีซันยกมือปราบ

“จมูกข้าไม่พลาดหรอก” มนุษย์หมาป่ายืนกราน

“จริงด้วย จะว่าไป หน้าตาเขาก็ดูเหมือนพวกซาโลม ดูตาสีอำพันนั่นสิ ผมที่หยักศกนั่นอีก” ทหารที่ไม่ใช่สมิงเริ่มตั้งข้อสังเกตบ้าง

“นั่นสิ ก่อนนี้ข้าก็ไม่ได้สังเกต แต่พอไปรบ ได้เห็นพวกซาโลมแทบทุกวัน ข้าก็ว่าเขาดูเหมือนพวกซาโลมเหมือนกันนะ”

“แล้วชื่อ อิสฮานนั่น มันฟังดูเหมือนภาษาซาโลมเลยใช่ไหม?”

“ดูหน้าตาเขาก็ไม่เห็นเหมือนบ้านบันดาราเลยนะ”

“จะว่าไป เขาเป็นใคร มาจากไหน ก่อนจะมาอยู่บ้านบันดารา เขาเป็นลูกเต้าเหล่าใครกัน” บรรดาชาวบ้านเริ่มตั้งข้อสังเกตบ้าง

ดามิก้าขมวดคิ้วหันมามองอิสฮานอย่างพินิจพิเคราะห์บ้าง ที่ผ่านมาเธอก็ไม่เคยตั้งข้อสังเกตเพราะความเชื่อใจในตัวฮารีซันและผู้เฒ่าวูจิน แต่จมูกที่ไวต่อกลิ่นของมนุษย์หมาป่าก็มิอาจมองข้ามได้ เธอมองอิสฮานที่ตัวแข็งทื่อ มือที่ยังจับแขนเด็กหนุ่มอยู่สัมผัสได้ถึงความประหวั่นและวิตกกังวล แม้จะสัมผัสความชั่วร้ายหรือกลิ่นอายความโหดเหี้ ยมแบบชาวซาโลมไม่ได้ ดามิก้าเหลือบมองฮารีซันที่ดูจะมีท่าทีเก้งกังเหมือนจะจนคำพูด สัญชาตญาณของเธอบอกว่านี่ต้องมีอะไรมากกว่าที่เห็น แต่เพราะมิตรภาพที่ยาวนานของเธอกับบ้านบันดารา เธอจึงข่มความสงสัยไว้

“มีเรื่องอะไรกัน?”

วานาอันประคองผู้เฒ่าวูจินเดินฝ่าวงล้อมเข้ามา ทุกคนต่างหลีกทางให้พลางโค้งคำนับ ทำให้บรรยากาศที่ตึงเครียดค่อยสงบลง ฮารีซันตรงเข้าไปหาวูจินสวมกอดด้วยความคิดถึง ในขณะที่วูจินก็กอดตอบพลางตบหลังเบา ๆ ด้วยความรักใคร่

“ดีใจที่เห็นเจ้าปลอดภัยกลับมานะ” วูจินกล่าว “ปู่เห็นขบวนทัพขาดตอนมาไม่ถึงลานเลี้ยงต้อนรับสักทีเลยต้องมาดู มีอะไรกันรึ?”

ฮารีซันและดามิก้าจึงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ผู้เฒ่าวูจินฟัง วูจินฟังด้วยสีหน้าสงบนิ่งพยักหน้าเป็นระยะ ๆ

“หลานของข้าอาจจะทำอะไรล่วงเกินทุกท่าน ข้าขออภัยด้วย เขาก็เป็นเพียงเด็กคนหนึ่งที่ต้องเป็นกำพร้าเพราะสงครามที่เกิดขึ้นเหมือนเด็ก ๆ อีกหลายคนที่นี่ พวกเจ้าก็เห็นเขามาตั้งแต่เด็ก เขาอยู่ที่บ้านข้าทุกวัน เคยเห็นเขาทำตัวเหมือนพวกซาโลมเมื่อไหร่กัน ซ้ำเขาช่วยปกป้องพวกเราจากพวกโจรป่าฟูมิน พวกซาโลมจะมาปกป้องเรารึ? อย่าให้บรรยากาศงานเลี้ยงต้อนรับต้องหมดสนุกเลย เราสูญเสียมามากแล้ว ถ้าหลังจบงานพวกเจ้ายังข้องใจก็ไปหาข้าที่บ้านได้ตลอดเวลา”

ทุกคนได้ยินดังนั้นต่างก็มีอาการอึกอัก เฒ่าวูจินผู้เป็นที่เคารพสูงสุดในฟูดินันเอ่ยเช่นนี้ใครเล่าจะกล้าขัด

“เห็นแก่ท่านผู้เฒ่า วันนี้พอแค่ก่อนนี้ก็ได้” มนุษย์หมาป่าพูดทว่าสายตายังคงมองตรงมาที่อิสฮาน บ่งบอกว่าเขายังคงไม่เปลี่ยนความคิด

“มาเถอะทหารหาญทั้งหลาย งานเลี้ยงต้อนรับรอทุกท่านอยู่” วูจินเชื้อเชิญก่อนหันมายิ้มให้หลานสาว “วานาอันไปทักทายพี่เจ้าสิ ไม่ได้เจอกันหลายเดือนเลยนิ”

“ค่ะ ท่านปู่”

“มานี่สิ อิสฮาน มาพยุงปู่หน่อย” วูจินกวักมือเรียกเด็กหนุ่ม

“ครับ ท่านปู่” อิสฮานรีบเดินเข้าไปยืนเคียงข้างพร้อมกับประคองแขนวูจิน วูจินตบหลังมืออิสฮานเบาๆเหมือนปลอบก่อนออกเดินไปทางลานพิธีโดยมีสายตาของบรรดาคนที่ยังมีความเคลือบแคลงสงสัยมองตามหลังคนทั้งสองไป
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 22 เตรียมพร้อมสู่ความเป็นผู้ใหญ่ @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ มิ.ย. 18, 2022 10:51 am

คืนนั้นภายในบ้านบันดารา หลังจากที่ทุกคนต่างแยกย้ายกันเข้าห้องพักของตน ผู้เฒ่าวูจินยังคงนั่งจิบชาสมุนไพร สายตามองออกไปนอกหน้าต่างจมดิ่งอยู่ในความคิดของตน

“ท่านปู่ยังไม่นอนรึครับ?” ฮารีซันเอ่ยทัก

“แล้วเจ้าล่ะ ไม่นอนรึ? กลับมาเหนื่อย ๆ” วูจินยิ้มตอบเสียงสบาย ๆ

“ข้านอนไม่หลับ” ฮารีซันสารภาพ

“เรื่องอิสฮานสินะ”

“ท่านปู่ก็ด้วยรึครับ?”

วูจินพยักหน้า “นี่เป็นเหตุผลที่คราวนี้ปู่เรียกเจ้ากลับมาก่อนกำหนด อิสฮานยิ่งโต หน้าตาเขาก็ยิ่งไม่เหมือนพวกเรา มันชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนหน้านี้เรายังพอช่วยปกปิดได้ แต่พอพวกที่ไปรบกลับมา ได้เห็นชาวซาโลมมากขึ้นก็ยิ่งมีข้อเปรียบเทียบ ปู่คิดมาได้สักพักแล้วว่าเราอาจจะรักษาความลับของเขาไว้ได้อีกไม่นาน ยิ่งเหตุการณ์วันนี้เราต้องรีบทำอะไรสักอย่าง”

ฮารีซันพยักหน้า วันนี้อิสฮานอาจจะรอดไปได้ แต่สายตาของสมิงหมาป่าไม่ได้คลายความข้องใจลงเลยสักนิด ซ้ำยังสร้างแรงกระเพื่อมไปยังคนอื่น ๆ เป็นวงกว้าง

“เดิมที ปู่ตั้งใจจะให้อิสฮานอยู่ข้างตัวปู่ให้นานที่สุด เด็กที่มีชาติกำเนิดเช่นนี้ ประสบเรื่องราวที่เลวร้าย และแบกความทุกข์ใหญ่หลวงขนาดนี้ บาดแผลที่ฝังรากลึกอาจจะบ่มเพาะปีศาจร้ายที่เราไม่อาจจินตนาการขึ้นมาก็ได้ แต่ถ้าเขาถูกชักนำไปในทางที่ถูกที่ควร เราอาจจะได้มหาบุรุษผู้ยิ่งใหญ่ที่จะเปลี่ยนชะตาเมอร์ริเซีย การที่เขาได้พบชินชินไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ถ้าเขาเป็นคนที่ถูกเลือก เราก็ต้องเตรียมตัวเขาให้ดีที่สุด อันที่จริง ตั้งแต่ตอนที่พวกโจรป่าฟูมินบุกโจมตี แล้วอิสฮานนำบรรดาเด็กหนุ่มปกป้องพวกเรา เขาก็ถูกหมายหัวจากฟูมินอยู่แล้ว ปู่คิดว่าที่นี่อาจจะไม่ใช่ที่ ๆ ปลอดภัยของเขาอีกต่อไป”

ฮารีซันหยุดคิดครู่หนึ่งก่อนที่สีหน้าจะเบิกบานขึ้นทันที “ท่านปู่ ข้าคิดว่ามีคนหนึ่งที่สามารถชี้นำเขาได้ ถ้าจะมีใครที่จิตใจแสนประเสริฐและนำพาเขาไปสู่ทางที่ถูกได้ ก็ต้องเป็นเธอคนนี้ ข้าเห็นมากับตามาแล้วว่าเธอสามารถเปลี่ยนแปลงจิตใจผู้คนได้”

วูจินเบิกตาขึ้นด้วยความหวัง พอจะคิดออกว่าหลานชายพูดถึงใคร

“ซิสเตอร์ อลาน่า” ฮารีซันยิ้มกว้าง



หลังจากการพูดคุยในคืนนั้น อิสฮานก็ถูกแจ้งข่าวร้ายที่สุดในชีวิต เขาไม่เคยมีความคิดที่จะไปจากฟูดินัน ที่ ๆ แสนสงบสุข อบอุ่น และปลอดภัย ที่ ๆ เขาสามารถเรียกได้เต็มปากว่าบ้าน เหนือสิ่งอื่นใด หัวใจของเขาอยู่ที่นี่ เขาไม่อยากจากพี่วานาอันไปไหน เขาอยากจะปกป้องดูแลเธอ ในอดีตเขาปกป้องเสด็จแม่ไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงตั้งใจไว้แล้วว่าเขาจะไม่พลาดอีก การที่ต้องจากพี่วานาอันทำให้เขาทุกข์ใจอย่างมาก แต่เขาก็เข้าใจเหตุผลของท่านปู่และฮารีซันดี การอยู่ในฟูดินันของเขาอาจจะนำภัยมาสู่ตนเองและครอบครัวบันดารา ฟูดินันเพิ่งจะรวบรวมเผ่าต่าง ๆ จนเป็นอาณาจักรได้ เขาอาจจะเป็นฉนวนเหตุสร้างความบาดหมางครั้งใหม่ให้ฟูดินัน เพราะเขารู้อยู่เต็มอกว่าเขาคือไฟแห่งดวงอาทิตย์ที่จะเผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างอย่างไรเล่า จิตใจของอิสฮานเริ่มจมดิ่งลงสู่หุบเหวแห่งความทุกข์อีกครั้ง

ก่อนที่จะต้องไปสนามรบกับฮารีซัน เป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่เด็กหนุ่มชาวฟูดินันจะต้องเข้าพิธีประกาศตัวว่าเป็นผู้ใหญ่ไม่ต่างกับเด็กสาวชาวฟูดินัน เพื่อประกาศว่าเด็กหนุ่มได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว พร้อมจะทำหน้าที่ของผู้ใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นการสร้างครอบครัวหรือไปออกรบ แม้ว่าความตั้งใจของวูจินและฮารีซันคือพาอิสฮานไปอยู่ที่ค่ายของซิสเตอร์อลาน่า แต่ก็ถือว่าร่วมออกเดินทางกับกองทัพไปยังพื้นที่สงคราม ซึ่งไม่ใช่ที่ของเด็กหรือผู้ยังไม่บรรลุนิติภาวะที่จะไป
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 22 เตรียมพร้อมสู่ความเป็นผู้ใหญ่ @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ มิ.ย. 18, 2022 10:52 am

“พิธีประกาศตัว? ข้าต้องไปเข้าพิธีรับตะเกียงเหมือนพี่วานาอันรึครับ?”

“ฮะ ฮะ ที่ไหนกัน นั่นมันพิธีของเด็กผู้หญิง” ฮารีซันหัวเราะ “เด็กผู้ชายต้องทำอะไรที่เจ๋งกว่านั้น อะไรที่ดุเดือด แข็งแกร่ง และ อันตราย!!”

วูจินยิ้มส่ายหน้า “ดูท่าเจ้าจะได้อิทธิพลจากเจ้าหญิงเรจิน่ามาไม่น้อย เริ่มพูดแหย่หยอกคนเป็นแล้วรึ?”

ฮารีซันถึงกับหน้าแดงกระแอมกลบเกลื่อน ในขณะที่อิสฮานและวานาอันได้แต่ยิ้มบาง ๆ ถ้าเป็นสถานการณ์ปกติทั้งคู่คงหัวเราะอย่างร่าเริง แต่เพราะรู้ว่าอีกไม่นานก็ต้องจากกัน ทำให้บรรยากาศไม่ครึกครื้นอย่างที่ควรจะเป็น

“พิธีของเด็กสาวมุ่งเน้นอบรมการดูแลบ้านเรือน แต่พิธีประกาศตัวของเด็กหนุ่มชาวฟูดินัน มุ่งเน้นว่าเขาพร้อมทำมาหาเลี้ยงครอบครัว ใช้ความรู้ความสามารถเอาตัวรอดในป่าได้ ดังนั้นสำหรับเด็กหนุ่มที่จะเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ เขาจะถูกพาขึ้นไปบนเขาเพียงลำพัง ไม่มีน้ำและอาหารให้ มีเพียงมีดหนึ่งเล่ม ธนูหนึ่งคัน ลูกธนูสามดอกที่ให้นำติดตัวไปได้ และ หาทางกลับบ้านเองให้ได้ภายใน 3 วัน”

“แค่นั้นรึครับ?” อิสฮานขมวดคิ้ว

“แค่นั้นแหละ” วูจินยิ้มตอบ

“ทะ ท่านปู่ไม่คิดว่ามันเร็วไปรึคะ?” วานาอันอดถามด้วยความกังวลไม่ได้

“เจ้าอย่ากังวลมากนักวานาอัน เด็กในวัยเดียวกันกับอิสฮานล้วนผ่านพิธีกันแล้วทั้งนั้น นี่ถือว่าช้าไปสำหรับอิสฮานด้วยซ้ำ เจ้าจะมองเขาเป็นเด็กตลอดไปไม่ได้ เขาไม่ใช่เด็กชายที่คอยวิ่งตามหลังเจ้าอีกแล้ว” วูจินหันกลับมามองอิสฮาน “ปกติเด็กชายในฟูดินันจะถูกสอนให้มีทักษะในการเอาตัวรอดในป่ามาตั้งแต่เด็ก ไม่ว่าจะการทำเงื่อนเชือก ผูกรอก ทำบ่วงแร้วดักสัตว์ แม้เจ้าจะไม่ได้ฝึกทักษะเหล่านี้มาแต่แรก แต่ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เจ้าก็ได้เรียนรู้มาไม่น้อย ปู่คิดว่าความรู้ความสามารถของเจ้าตอนนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าเด็กหนุ่มคนอื่น ๆ เจ้าเอาตัวรอดได้แน่”

“แล้วถ้า 3 วันแล้วข้ายังไม่ได้กลับมา?” อิสฮานถาม

“แทบไม่เคยมีใครไม่กลับมา มันเหมือนเป็นศักดิ์ศรีของแต่ละบ้านว่าอบรมลูกหลานของตัวเองอย่างดีหรือไม่ ยิ่งกลับมาได้เร็ว แปลว่าลูกชายบ้านนั้นแข็งแกร่ง จะได้การยกย่องและเป็นที่หมายปองของสาว ๆ พ่อแม่ที่มีลูกสาวก็อยากได้เป็นลูกเขย แต่ถ้า 3 วันแล้วยังไม่กลับมา ก็จะมีหน่วยพรานขึ้นไปค้นหา แต่ก็จะถูกตราหน้าว่าอ่อนแอ ไม่น่าจะมีความสามารถในการดูแลครอบครัวในอนาคตได้ เขาก็จะหาคู่ได้ยากหน่อย ก็ต้องเตรียมตัวฝึกให้หนักขึ้นเพื่อจะผ่านพิธีให้ได้ในปีถัดไป”ฮารีซันอธิบาย

“พี่ฮารีซันใช้เวลากี่วันครับ” อิสฮานหันไปถาม

“พี่ฮารีซันใช้เวลาแค่ 1วันครึ่ง” วานาอันรีบตอบด้วยความภาคภูมิใจ “ตอนนั้นบ้านบันดาราแทบแตก เพราะพ่อแม่แต่ละบ้านต่างก็มาทาบทามพี่ฮารีซันให้ลูกสาวของตัวเอง”

“เจ้าก็พูดเกินไป พี่มีศักดิ์ศรีของลูกชายผู้นำเผ่าค้ำคออยู่ พี่ก็ต้องพยายามให้มากกว่าคนอื่นเป็นสองเท่า เพื่อให้เป็นที่ยอมรับ” ฮารีซันยิ้มเขินใบหน้าสีเข้มขึ้น

“แต่เจ้าไม่ต้องกดดันตัวเองขนาดนั้น ทุกคนมีจังหวะและเวลาของตัวเอง ใช้สติในการคิดแก้ปัญหาและพาตัวเองกลับมาอย่างปลอดภัย ถ้าทำเต็มที่สุดกำลังและความสามารถแล้ว จะใช้เวลากี่วันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับปู่” วูจินพูดให้กำลังใจ “เตรียมตัวให้พร้อม อีก 2 วันจะมีคนมารับเจ้าไปเข้าพิธี”
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 22 เตรียมพร้อมสู่ความเป็นผู้ใหญ่ @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ มิ.ย. 18, 2022 10:53 am

เวลาเที่ยงคืนในอีก 2 วันถัดมา วูจิน ฮารีซัน และอิสฮานก็ออกมายืนรอผู้นำทางที่หน้าบ้านบันดารา อิสฮานเอามือจับมีดและธนูเพื่อเช็คความพร้อมก่อนจะชะเง้อมองเข้าไปในตัวบ้าน

“สงสัยพี่วานาอันจะเข้านอนไปแล้ว” อิสฮานเปรยเบา ๆ แอบผิดหวังที่ไม่ได้เห็นวานาอันออกมาส่งตน

“เขาไม่ออกมาส่งหรอก” ฮารีซันยิ้มขำ “นี่มันพิธีของลูกผู้ชาย มีแต่ผู้ชายในบ้านที่จะออกมาส่ง เพื่อส่งต่อความเข้มแข็งจากรุ่นสู่รุ่น”

อิสฮานพยักหน้ารับพลางคิดในใจว่าช่างเป็นพิธีที่มีความหมายลึกซึ้งจริง ๆ ทุกการกระทำล้วนมีความหมายแฝงอยู่ ที่ซาโลมมีพิธีเช่นนี้หรือไม่นะ น่าเสียดายที่เขาจากมาก่อนที่จะได้รู้เรื่องเหล่านี้ พลันภาพพิธีการอะไรสักอย่างก็ปรากฏขึ้นในความทรงจำของเขา มีเสด็จพ่อ เสด็จแม่นั่งอยู่บนบัลลังก์ ขุนนางอำมาตย์ยืนเรียงรายเป็นแถวอยู่ทั้งสองข้าง เขายืนอยู่บนพรมแดงที่ปากประตู ข้างที่ประทับมีผู้ชายท่าทางน่ากลัวคนหนึ่งยืนอยู่ บนไหล่ของเขามีนกหน้าตาอัปลักษณ์น่าเกลียดน่ากลัวเกาะอยู่ เสียงร้องของมันแหลมลึกดังขึ้นทำให้เขาตกใจจนก้าวขาไม่ออก อีกข้างนาริส สุไลมานยิ้มให้เขาพลางผายมือออกเป็นนัยให้เขาเดินต่อไป ที่บนบัลลังก์ เสด็จแม่ยิ้มให้กำลังใจเขาพร้อมกับพยักหน้าคล้ายเรียกให้เขาเดินไปหา ในขณะที่เสด็จพ่อขมวดคิ้วเหมือนไม่ค่อยพอใจที่เขาตกใจเสียงนกจนก้าวขาไม่ออก อิสฮานขมวดคิ้วก่อนที่ภาพจำนั้นจะเลือนหายไป นั่นมันพิธีอะไรนะ หรือเป็นเพียงจินตนาการที่เขาสร้างขึ้นมาเอง

“ผู้นำทางมาแล้ว” เสียงวูจินดังขึ้นดึงสติอิสฮานให้กลับมา

เด็กหนุ่มหันไปมองทางประตูหน้า เห็นชายคนหนึ่งเดินฝ่าความมืดเข้ามา ดูจากชุดที่ใส่แล้วน่าจะเป็นพรานป่า เขาจูงแพะเขาแหลม (Sharp Horn Goat)มาด้วยสองตัว แพะเขาแหลมนั้นมีเอกลักษณ์ที่เขามากมายบนตัวของมัน สามคู่บนหัวและอีกสามคู่ที่แผงคอ เขาของแพะทั้งสองแผ่ออกและยาวจนสุดแขน บ่งบอกว่าเป็นแพะตัวผู้ที่โตเต็มวัยแล้ว

“เราต้องขี่แพะไปรึครับ” อิสฮานเริ่มรู้สึกประหม่าเมื่อรู้ว่ากำลังจะต้องออกเดินทาง ซ้ำยังต้องขี่แพะไป แปลว่าต้องไกลพอสมควร มิน่าเล่าถึงใช้เวลาตั้งสามวัน

“ใช่แล้ว มานี่สิอิสฮาน” วูจินเอ่ยเรียกพลางกางแขนออกสวมกอดอิสฮานก่อนจะตบหลังเบา ๆ อ้อมกอดนั้นนำความสงบมาให้กับเขาอีกครั้ง “จงมีสติอยู่เสมอ”

“ครับท่านปู่” อิสฮานยิ้มรับ

ฮารีซันโอบกอดอิสฮานบ้าง เป็นการโอบกอดที่หนักแน่นและเข็มแข็งจนทำให้อิสฮานรู้สึกฮึกเหิมไปด้วย ถ้าเขาอยากจะเป็นเหมือนใคร ก็คงเป็นฮารีซันนี่แหละ อิสฮานบอกกับตัวเองในใจ

ผู้นำทางยื่นผ้ายาวสองชิ้นให้ฮารีซัน ผืนหนึ่งทอจากขนแพะ อีกผืนเป็นหนังสัตว์ อิสฮานเลิกคิ้วขึ้นเมื่ออารีซันยกผ้าขึ้นมาอยู่ในระดับสายตาของเขา

“เราต้องปิดตา เพื่อที่เจ้าจะได้ไม่แอบจำทาง เจ้าต้องอ่านทิศจากสายลม ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ และดวงดาว ใช้ทักษะทั้งหมดที่มีหาทางกลับบ้านให้ได้” ฮารีซันผูกตาอิสฮานด้วยผ้าขนสัตว์ก่อนจะผูกหนังสัตว์ทับอีกชั้นหนึ่ง เพื่อความมั่นใจว่าผู้ถูกปิดตาจะมองไม่เห็นอะไรเลยนอกจากความมืด

ผู้นำทางดึงมืออิสฮานไปแตะที่เขาคู่หนึ่งของแพะเขาแหลมก่อนจะดันตัวเขาขึ้นบนหลังแพะ อิสฮานมั่นใจว่าเป็นมือของผู้นำทางเพราะนอกจากสัมผัสด้านหนาของฝ่ามือแล้ว กลิ่นสาบอย่างแพะก็ยังฉุนจนแสบจมูก นี่สินะที่พวกพรานป่ามากประสบการณ์เขาบอกว่าจะพลางตัวให้แนบเนียนก็ต้องลบกลิ่นของมนุษย์ออกให้หมด
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 22 เตรียมพร้อมสู่ความเป็นผู้ใหญ่ @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ มิ.ย. 18, 2022 10:54 am

“จับให้แน่นๆหล่ะ อย่าตกจากหลังแพะก่อนจะถึงที่หมาย” ฮารีซันกำชับ ทำให้อิสฮานเดาได้ว่าทางที่จะไปคงวิบากไม่น้อย แต่ยังไม่ทันได้พูดอะไรแพะเขาแหลมก็เริ่มออกวิ่งเหยาะๆ ทำให้อิสฮานรีบกระชับมือทั้งสองข้างจับเขาแพะไว้แน่น

เสียงกีบเท้าของแพะเขาแหลมนั้นค่อนข้างเบาจนแทบไม่มีเสียงสะท้อนเวลาควบ แตกต่างจากสัตว์มีกีบทั่วไป คงเพราะมันอาศัยอยู่บริเวณภูเขาสูง ทำให้การไต่เขาต้องอาศัยความเบาของกีบเท้าเพื่อไม่ให้หินใต้กีบเท้าถล่ม อิสฮานพยายามจินตนาการว่าแพะเขาแหลมกำลังวิ่งไปถึงตรงไหนจุดไหนในฟูดินันตามที่เขาจดจำได้ จนอิสฮานแน่ใจว่าแพะวิ่งออกนอกเขตที่อยู่อาศัยและเริ่มวิ่งอ้อมวกไปวนมา เพียงไม่ถึงชั่วโมง อิสฮานก็ไม่รู้แล้วว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แต่รู้ว่าเจ้าแพะไต่ทางชันขึ้นเรื่อย ๆ

ผ่านมาหลายชั่วโมง อิสฮานเริ่มล้ากับการทรงตัวบนแพะเขาแหลม ไออุ่นของแสงอาทิตย์เริ่มอาบผิวกาย นี่คงจะเริ่มเช้าแล้วสินะ

“เรากำลังจะไปไหนหรือครับ?” อิสฮานตะโกนถามผู้นำทาง แต่มีเพียงเสียงควบของกีบเท้าเท่านั้นที่ดังตอบ อิสฮานขมวดคิ้ว สงสัยเขาจะพูดเสียงดังไม่พอ อิสฮานจึงตะโกนเสียงดังกว่าเดิม

“เรายังต้องไปอีกไกลไหม?” อิสฮานพยายามชวนคุยอีกครั้งแต่ยังคงไม่มีเสียงตอบ อิสฮานแน่ใจว่าผู้นำทางต้องได้ยินแน่ๆ เพราะเสียงควบของแพะอีกตัวไม่ได้ไกลจากเขาเท่าไหร่ แต่ผู้นำทางจงใจไม่คุยกับเขามากกว่า อิสฮานจึงเลิกพยายามและหันมาจดจ่ออยู่กับการควบแพะเขาแหลมแทน

ในที่สุดการวิ่งควบที่ดูเหมือนจะไม่สิ้นสุดก็หยุดลง มือของผู้นำทางผลักเบาๆ เป็นสัญญาณว่าให้เขาลงจากหลังแพะ อิสฮานเหงื่อโชกไปทั้งตัว ทั้งหิว ทั้งปวดร้าวไปทั้งแผ่นหลังและบั้นเอว แขนทั้งสองข้างล้า ขาทั้งสองข้างก็สั่นจนอิสฮานไม่แน่ใจว่าจะมีแรงทรงตัวโดยไม่ล้มลงไปกองกับพื้นหรือไม่ เขาเคยคิดดูแคลนว่าแค่ลงจากเขากลับบ้านมันจะไปยากอะไร ทำไมต้องใช้เวลาถึงสามวันหรือบางคนถึงไม่ผ่านการทดสอบ ที่แท้มันถูกตัดกำลังตั้งแต่เริ่มนี่เอง ไอร้อนที่อาบกายเขาอยู่ตอนนี้เดาว่าคงใกล้เที่ยงแล้ว
อิสฮานค่อยๆดันตัวเองลงจากหลังแพะอย่างยากลำบาก เขาไม่มีแรงจะแกะผ้าปิดตาออกด้วยซ้ำ เขาทรงตัวบนขาทั้งสองข้างพลางบิดตัวยืดเส้นสายสะบัดมือและขาไล่ความเมื่อยขบ

“นี่เรามาถึงแล้วหรือแค่แวะพักครับ”

“......”

อิสฮานรอสักพักแต่ก็ไม่มีเสียงตอบเช่นเดิม

“เออ... ข้าแกะผ้าปิดตาออกเลยนะ”

“......”

อิสฮานถอนหายใจเบาๆ บางทีผู้นำทางอาจจะเป็นใบ้ก็ได้ เขาไม่รอให้ผู้นำทางอนุญาตแล้ว อิสฮานตัดสินใจแก้ผ้าผูกตาออก แสงแดดจ้าทำให้ดวงตาที่อยู่ในความมืดมิดมาหลายชั่วโมงของเขาแสบพร่าเขาต้องพยายามหรี่ตาสู้แสงอยู่หลายนาทีกว่าที่ดวงตาจะปรับสภาพได้ อิสฮานกวาดตาไปรอบๆ จึงได้รู้ว่าเขายืนอยู่เพียงลำพังกลางป่า คนนำทางและแพะเขาแหลมหายไปแล้ว เขาไม่รู้ตัวเลยว่าถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เขาไม่เสียเวลาหาคำตอบ เพราะตอนนี้ความหิวมันประท้วงจนเขาแสบท้องไปหมดแล้ว เขามองไปรอบๆเห็นแต่สภาพที่ไม่คุ้นตา แม้แต่ต้นไม้ก็ดูแปลกตาไปจากต้นไม้ที่พื้นราบ อิสฮานเริ่มออกเดินสำรวจพร้อมกับมองหาผลไม้ป่าที่พอประทังความหิว ที่สุดเขาก็พบผลเบอรี่ป่าที่เขาจำได้ว่าเคยออกมาเก็บกับวานาอัน มันมีรสเปรี้ยวแต่ก็ช่วยแก้กระหายได้ เขารีบหยิบกินพร้อมกับเก็บใส่ถุงหนังตุนไว้เป็นเสบียง แต่แค่ผลเบอรี่ป่านั้นไม่อยู่ท้องพอสำหรับผู้ชายที่อยู่ในวัยกำลังโตเช่นเขา อิสฮานก้มเก็บผลไม้ที่มีรอยกัดแทะของสัตว์ขึ้นมากิน เพราะนั่นแปลว่าผลไม้นั้นกินได้ไม่มีพิษ เมื่อพอคลายหิวได้เล็กน้อย อิสฮานก็เริ่มปีนต้นไม้ที่สูงที่สุดเท่าที่จะหาได้เพื่อดูว่าเขาอยู่จุดไหน และต้องมุ่งหน้าไปทางไหน ทั้งเพื่อมองหาแหล่งอาหารด้วย
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)

Re: @@ นิยายSMN Epi9 Chapter 22 เตรียมพร้อมสู่ความเป็นผู้ใหญ่ @@

โพสต์โดย Jinger Ginger เมื่อ เสาร์ มิ.ย. 18, 2022 10:55 am

ทันทีที่ขึ้นมาถึงยอดไม้ดวงอาทิตย์ก็เริ่มคล้อยลงแล้ว เขามองเห็นยอดไม้ไกลสุดลูกหูลูกตาจนแทบไม่มีที่ว่าง ต่ำลงไปเบื้องล่างคือต้นไม้ยักษ์สีเงินอิกดราซิล เมื่อรู้ตำแหน่งและทิศทางที่ชัดเจนแล้ว อิสฮานจึงเริ่มไต่กิ่งก้านบนยอดไม้ สอดส่ายสายตาไปตามพื้น มองหาอะไรที่พอจะเอามาทำเป็นอาหารเย็น เพียงไม่นานเขาก็เห็นฝูงไก่ฟ้าห้าสี(Pentacolor Pheasant) หนึ่งในนกสวยงามของฟูดินัน ตัวผู้จะมีขนยาวสวย แดง ฟ้า เหลือง เขียว น้ำตาล ในขณะที่ตัวเมียจะมีสีน้ำตาลทั้งตัวแซมด้วยขนห้าสีที่ปลายหางเท่านั้น ฝูงไก่ฟ้ามีตัวผู้เพียงตัวเดียว ที่เหลือเป็นตัวเมียและลูกๆของมัน

อิสฮานค่อย ๆ ปีนป่ายไปตามกิ่งไม้พยายามเข้าไปให้ใกล้ที่สุด โอกาสมีเพียงครั้งเดียวจะพลาดไม่ได้ เขาค่อยๆง้างธนูเลือกเล็งตัวเมียที่ขนยาวที่สุดเพราะแปลว่าเป็นตัวเมียที่มีอายุมากแล้ว เขาจะปล่อยให้ตัวที่อายุยังน้อยไว้ออกลูกออกหลานต่อไปตามที่วูจินสอน จงล่าเฉพาะเพื่อประทังชีวิตและล่าโดยคิดถึงลูกหลานในภายภาคหน้า

หลังจากปล่อยลูกธนูออกไป ฝูงไก่ป่าก็พากันวิ่งแตกกระเจิง เหลือทิ้งไว้เพียงร่างไก่ฟ้าที่เขาเล็งไว้ อิสฮานรีบปีนลงมาจากต้นไม้มุ่งตรงไปหาเหยื่อของเขา รอบๆนั้นมีรังของไก่ฟ้าอยู่หกรัง อิสฮานก้มหยิบไข่สองฟองจากห้าฟองในรังที่ใกล้ที่สุด
“ขอโทษและก็ขอบคุณนะ” อิสฮานก้มหัวเล็กน้อยให้กับเหยื่อของเขา ก่อนจะรีบกลบรอยเลือดเพื่อไม่ให้กลิ่นเชิญชวนสัตว์นักล่าอื่นๆมา แล้วรีบออกจากบริเวณนั้นไปทันที

หลังจากจัดการอาหารมื้อเย็นของเขาแล้ว แม้ฟ้าจะยังไม่มืด แต่เพราะความเหนื่อยล้าเขาตัดสินใจนอนพักเอาแรงเพื่อที่พรุ่งนี้จะได้มีแรงออกเดินทางทั้งวัน อิสฮานรีบมองหาที่พักสำหรับคืนนี้ เขาเลือกที่จะนอนบนต้นไม้มากกว่าที่จะนอนบนพื้นราบ เพราะเขาไม่แน่ใจว่าในป่าสูงเช่นนี้จะมีสัตว์ล่าเนื้อออกล่าเหยื่อยามค่ำคืนหรือไม่ อิสฮานมองหาต้นไม้ที่แผ่กิ่งก้านและใหญ่พอที่จะรับน้ำหนักของเขาได้ และต้องอยู่สูงจากพื้นมากพอที่จะทำให้เขาปลอดภัยในคืนนี้ เมื่อเจอแล้วก็รีบตัดกิ่งไม้ใช้เถาวัลย์แทนเชือกผูกเป็นแพวางพาดระหว่างกิ่งใหญ่สองกิ่ง แล้วจึงทดลองขึ้นไปนั่งเพื่อทดสอบการรับน้ำหนัก จนเมื่อแน่ใจว่ารับน้ำหนักได้ก็จัดแจงใช้เถาวัลย์มัดให้แน่นขึ้น กว่าจะทำเสร็จดวงอาทิตย์ก็จวนเจียนลับขอบฟ้าแล้ว อิสฮานรีบปีนลงมานำดินโคลนและมูลสัตว์ที่เขาเจอระหว่างทางลูบทาไปตามตัวเพื่อป้องกันแมลงและกลบกลิ่นมนุษย์ของเขาจากสัตว์ล่าเหยื่อ แม้กลิ่นจะทำให้เขารู้สึกผะอืดผะอม แต่ก็ต้องฝืนทาต่อไปเพื่อความปลอดภัย ต้องขอบคุณผู้นำทางที่กลิ่นสาบแพะของเขาทำให้อิสฮานจำได้ว่าจะต้องดับกลิ่นตัวเองอย่างไรในป่าที่ไม่รู้จักเช่นนี้ อิสฮานปีนขึ้นบนที่พักแบบลวกๆที่ทำไว้ ถึงเวลานี้เขาก็แทบจะไม่มีเรี่ยวแรงเหลืออีกแล้ว ทั้งจากความปวดเมื่อยที่ต้องขี่แพะเขาแหลมหลายชั่วโมง ทั้งจากการปีนต้นไม้ขึ้นลงหลายรอบ อิสฮานเอนกายลงนอนและหลับแทบจะทันทีท่ามกลางเสียงนกร้องที่กลับรังและเสียงแมลงที่เริ่มส่งเสียงต้อนรับราตรีที่กำลังคืบคลานมาอย่างช้า ๆ
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jinger Ginger
0
 
โพสต์: 572
Cash on hand: 0.00
Medals: 1
Elder-Gold (1)


ย้อนกลับไปยัง Summoner Novel

ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิกใหม่ และ บุคคลทั่วไป 4 ท่าน

cron